Postawa terapeuty systemowego- o wiedzeniu i nie-wiedzeniu

Systemowa filozofia pomagania opiera się na przekonaniu, że terapeuta jest ekspertem od procesu, a Pacjent jest ekspertem od swojego życia. I mimo, że łatwo to powiedzieć, to zdecydowanie trudniej tę zasadę wdrożyć w życie. Bo co ona w praktyce oznacza, jak to przełożyć na spotkanie z Klientem? Co terapeuta powinien wiedzieć, a który obszar wiedzenia pozostawić Pacjentowi? Jaka doza wiedzy terapeuty jest niezbędna, żeby Klient czuł, że trafił do specjalisty, który ma jasność co robi, a ile pewności terapeuty sprawia, że Klient czuje się przytłoczony?
Wiedza w terapii wiąże się też z władzą. Dlatego w czasie szkolenia rozważymy dokąd sięga władza terapeuty i jaki jest jego realny wpływ na Pacjentów. Rozważymy też jaki rodzaj zaciekawienia Pacjentem służy terapii, a jaki prowadzi do kolekcjonowania “ciekawych przypadków” w miejsce autentycznej akceptacji Innego.
Nad całym szkoleniem unosi się pytanie: czym trzeba uzupełnić wiedzę, żeby ta nie prowadziła do okrucieństwa? I czym trzeba uzupełnić nie-wiedzenie, żeby ono nie doprowadzało do utraty poczucia bezpieczeństwa i utraty zaufania Pacjenta?

Zapraszam Was na jedno z moich ukochanych szkoleń. Przyda się każdej osobie, która pracuje pomocowo. Jesteśmy winni naszym Klientom mądry namysł nad tym jaka postawa pomagającego wspiera zdrowienie. To będzie przypomnienie o autosceptycyzmie z jednoczesnym jasnym wypunktowaniem co wiedzieć mamy obowiązek.

Szkolenie było częścią całościowego Kursu “Największe wyzwania psychoterapii”.
Absolwentów tego Kursu zachęcamy do wybrania innego tematu.

Photo by Jani Kaasinen on Unsplash